“จากที่คุณเล่ามานะพอล ส่วนตัวฉันต้องขอบคุณพระเจ้าที่ไม่มีสมาคมเต้นแบบมอร์ริสในฟลอริดา ฉันไม่เคยได้ยินอะไรที่เซ็กชี่น้อยขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต ถ้าคุณเต้นอะไรแบบนั้นขึ้นมาละก็ ฉันจะไม่ยอมมีเซ็กช์กับคุณอีกเลย อา...ขอบคุณค่ะ”เธอยื่นถ้วยกาแฟของเธอใหับริกรหญิงร่างเล็กซึ่งผ่านมาพร้อมหม้อกาแฟ หญิงสาวไม1ได้ส่งสัญญาณว่าได้ยินหรือเข้าใจค่าข่ที่อเล็กซาพูดกับผม เหมือนกับว่าเธอกำลังเคลื่อนไหวผ่านจักรวาลคู่ขนานซึ่งการติดต่อทางร่างกายกับจักรวาลของเรามีเพียงอย่างเดียวคือ ผ่านถ้วยกาแฟที่ว่างเปล่า เธอเติมกาแฟให้เราทั้งคู,และกลับไปตระเวนตามโต๊ะต่างๆ อย่างไร้ความรู้สึกต่อไป“นั่นทำให้ฉันนึกขึ้นมาได้” อเล็กชาพูดต่อ “คุณคิดว่าที่นี่มี ‘วิฟฟิ’มั้ย”ผมยิ้ม วันหนึ่งผมจะต้องบอกวิธีออกเสียงคำว่า 'ไว-ไฟ’ ให้กับเธอ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้หรอก‘'แล้วการไม่มีเซ็กช์กับผมมันทำให้คุณนึกได้ว่าต้องเซ็กอีเมลตรงไหนน่ะ” ผมถามเธอหน้าแดง
“ไม่ใช่อย่างนั้น”“แต่คุณเพิ่งจะพูดออกมานี่”“ฉันเปล่า”“คุณพูดว่า 'ฉันจะไม่ยอมมีเซ็กซ์กับคุณอีกเลย นั่นทำให้ฉันนึกขึ้นมาได้ คุณคิดว่าที่นึ่มีวิฟฟิมั้ย’ lightboxราคาถุก มันเหมือนจะมีความเชื่อมโยงตรง ไหนสักแห่งในจิตใต้สำนึกของคุณ ระหว่างอินเตอร์เน็ตกับการที่ผมไม่ได้อึ๊บนะ หรือว่าคุณกลายเป็นพวกเสพติดเซ็กช์ทางอินเตอร์เน็ตไปแล้ว”ผมคิดว่าผมก็แค่แหย่เล่น แต่อเล็กซาถือเป็นจริงเป็นจังมันก็แค่...จะพูดยังไงดีล่ะ วิธีการพูดแบบหนึ่งน่ะ เหมือนพูดว่า‘อย่างไรก็ตาม' หรืออะไรแบบนั้น แล้วฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงก้าวร้าวกับฉันขนาดนี้เพียงเพราะฉันต้องการจะอ่านอีเมลเนี่ยนะ’’ผมขอโทษ แน่นอนว่าผมไม่ได้คิดว่ามีความเชื่อมโยงระหว่างการอดมีเซ็กซ์กับอีเมลของเธอหรอก การอยู่ด้วยกันบนถนนอย่างใกล้ชิดเป็นเวลานาน คงทำให้ผมมีความรู้สืกไวเป็นพิเศษต'อสิ่งที่เธอกำลังคิดและกำลังรู้สืก ผมเดินไปถามบริกรหญิงเรื่องไว-ไฟไม่ประหลาดใจเลย ร้านอาหารสืนํ้าตาลอ่อนนี้ไม่มีอินเตอร์เน็ตหรอกครับ แต่พวกสาวๆ คนหนึ่งบอกกับผมด้วยสำเนียงอังกฤษแบบเข้มข้นว่าถ้าเราขับลงไปตามถนนอีกหนึ่งไมล์และจอดอยู่ด้านนอกโรงแรมใหญ่ลักแห่ง กล่องไฟถ่ายรูปled เราจะได้เล่นอินเตอร์เน็ตฟรีโดยไม่ต้องมีรหัสผ่านเลย...
เธอบอก เพี่อนของเธอก็ทำแบบนี้ เพี่อที,พวกเขาจะได้แชตกับครอบครัวที่บ้านเกิดไดไงผมชาบซึ้งใจ ผู้อพยพรุ่นใหม่พวกนี้กำลังได้รับสิ่งที่ดีที่สุดจากโม เดิร์นอ เมริกา ก็ เหมือนกับนัก แสวงบุญรุ่นแรกที่ค้นพบว่าทวีปนี้มีไก่งวงให้กินฟรีไม่อั้นน่ะครับโรงแรมนั้นสีชมพูสด ราวกับมันไข้เวลาทั้งชีวิตนอนอยู่บนไฮเวย์เพี่ออาบแดด ผมจอดรถมินิอย่างมิดชิดในมุมหนึ่งของลานจอดรถที่ห่างจากประตูของส่วนต้อนรับมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เคียงข้างรถอีกสี่ค้นที่มีคนอยู่หนึ่งหรือสองคนกำลังมองตาไม,กะพริบไปที่หน้าตักของตัวเอง มันเป็น ‘ถนนพลอดรัก’ ภาคอินเตอร์เน็ตนี่เองราวกับเป็นการยืนยันในเรื่องน อเล็กชาประกาศว่าเธอจะไปอยู่ด้านหลังกับสัมภาระ ผมถามเธอว่าทำไมไม1นั่งข้างๆ ผมล่ะ“ฉันจะทิ่มคุณด้วยข้อศอกเอาน่ะสิเวลาฉันพิมพ์” เธอตอบ แล้วเริ่มจัดการชุดหลุมจิ้งจอกบนข้าวของกองพะเนินด้านหลังให้ตัวเธอเองผมเปิดคอมพิวเตอร์ของผมและเข้าสู่ระบบ“ยินดีต้อนรับ แขกคนสำคัญ” เว็บไซต์ของโรงแรมเชื้อเชิญให้ผมกินอาหารมื้อสายที่ลานริมสระนํ้าด้วยครับ ด้วยความเจ้าเล่ห์ ผมตอบรับคำเชิญและเข้าสู่ระบบอีเมลฉบับแรกของผมมาจากเจ้ค เป็นข้อความสั้นๆ บอกว่า เขา‘กำลัง'จะมาอเมริกาเร็วๆ นี้’ และขอร้องให้ ‘นายช่วยบอก ‘โคออร์ดิเนต photolightboxราคา ’ของนายเมื่อไปถึงฟลอริดาให้ฉันรู้ด้วย’ นี่ละเจ้ค ผมรู้ว่าเขาไม่ได้พยายามจะตามหาผมด้วยการระบุพิกัดด้วยดาวเทียม เขาต้องการ'โคออร์ดอนเน ’ ของผม...'หมายถึงที่อยู่และ'ข้อมูลเพื่อการติดต่อ ผมคิดว่าเขาควรเข้าชั้นเรียนภาษาอังกฤษบ้างนะ ก่อนทิ่จะกลับมายังบ้านเกิดของเขา ไม,อย่างนั้นคงไมมัใครเข้าใจเขาแน่ๆ ยกเว้นพวกนักกอล์ฟชาวควิเบก
 |
| กล่องไฟถ่ายภาพ |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น