งานเลี้ยงนํ้าซาค่ะ’ล้อเล่นนำ งานเลี้ยงนํ้าชาในบอสตันเนึ่ยนะใช่ค่ะ”ใครบอกว่าอังกฤษขาดแคลนคนคิดต่างกันนะอเล็กซาประกาศในเช้าวันต่อมาว่าเธอต้องการจะอุทิศวันนั้นให้กับแนวคิดสังคมนิยม ไม่ใช่เรื่องการกระจายความรํ่ารวย หรือการโอนสัญชาติของธนาคารอเมริกัน กล่องไฟไลท์บ็อกซ์ ซึ่งคงจะใช้เวลามากกว่าหนึ่งวันเป็นแน่แต่เป็นการค้นหาแนวคิดสังคมนิยมแค่บางอย่างเท่านั้นเรากินแพนเค้กและเบคอนที่ร้านอาหารตรงหัวมุมถนนสายยี่สิบสาม และปลดปล่อยพลังด้านบวกอย่างเต็มที่หลังกินมื้อเช้าขนานใหญ่ตรงมุมถนนนั้นเอง มีผู้หญิงอายุประมาณห้าสิบปียืนอยู่ในแสงแดดสลัว เธอสวมเสื้อโค้ตหนาท่าจากขนแกะ สวมหมวกไอโม่งและสวมถุงมือขนาดมหึมาแบบมีสี่นิ้วอยู่รวมกัน แต่นิ้วโป้งแยกออกนิ้วเดียว ทั้งหมดอยู่ในเฉดสีแดง เธอดูเหมือนลูกราสป้เบอรี่ผลใหญ่ เธอกำลังเขย่ากล่องใส่เงิน และถือแผ่นป้ายซึ่งแสดงให้เห็นรูปผู้ชายหลายคนกำลังยีนกอดกันกลมอยู่ตรงทางเข้าประตูเพื่อสู้กับความหนาว“แบ่งปันความคิดและเงินลักหนึ่งดอลลาร์เพื่อพี่น้องร่วมชาติมั้ยคะ บริจาคเงินลักหน่อยเพื่อคนที่โชคดีน้อยกว่า” เธอกำลังร้องขอเงินบริจาคจากผู้ที่ผ่านไปผ่านมา มันฟังดูค่อนข้างสังคมนิยมสำหรับผมเลยทีเดียวอเล็กซากับผมต่างใส่เงินคนละดอลลาร์ลงในกระป๋อง“ขอฉันสัมภาษณ์คุณเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของหนังที่เกี่ยวกับวิถีชีวิตของชาวอเมริกันได้ไหมคะ”
อเล็กซาถาม“ท่าไมเหรอ ได้สิจ๊ะ” ผู้หญิงคนนั้นกล่าว ดูหนาวน้อยลงฉับพลันอเล็กซาเปิดกล้องและส่องไปที่หน้าของผู้หญิงคนนั้น“คุณใส่เสื้อผ้าสีแดงและรวบรวมเงินเพื่อคนยากจน นี่แสดงว่าคุณเป็นพวกลังคมนิยมหรือเปล่าคะ”หญิงคนนั้นมีท่าทีเหมือนกับว่าสีแดงทั้งหลายกำลังไหลออกจากเสื้อโค้ตท่าจากขนแกะของเธอ กล่องไฟถ่ายภาพราคา“พวกสังคมนิยมเหรอ คุณหมายถึงคอมมิวนิสต์ละสิ ไม่เลย”“ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณถึงรวบรวมเงินเพื่อคนยากจนล่ะคะ”“ก็ต้องเพื่อการกุศลของคริสเตียนน่ะสิ เพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ฉันเป็นอาสาสมัครที่สถานสงเคราะห์เหนือถนนที่ยี่สิบ”“แต่มันจะไมดกว่าเหรอคะที่จะเปลี่ยนแปลงระบบเพื่อที่พวกเขาจะได้ช่วยเหลือตัวเอง’ได้,นะคะระบบเหรอ ระบบอะไร'นะ”“ระบบทุนนิยม’'หญิงผู้นั้นหน้าซีด ราวกับคำว่า ‘ทุนนิยม’ เป็นคำหยาบคายจนคุณไม่สามารถพูดมันออกมาในสังคมสุภาพซนนี้!ด้’ทา๒ถังดกวาล่ะ มันเมเช่ความผดของพวกคนรวยหรอกนะที่พวกเร่ร่อนเป็นคนเร่ร่อนน่ะ” เธอกล่าว “มีคนรํ่ารวยบางคนให้เงินบริจาคด้วยความมีนั้าใจมากกับสถานสงเคราะห์ คุณรู้มั้ย” เธอเขย่ากล่องเงิน“แต่ถ้าคนรวยไม่ได้รวยขนาดนั้น บางทีคนจนก็อาจจะมีเงินมากกว่านี้ มีบ้าน และมีงานทำด้วยใช่ไหมล่ะคะ โอว ไม่” หญิงคนนั้นยิ้มให้กับความไร้เหตุผลของความคิดนี้"คนเหล่านี้จำนวนมากไม่สามารถจะรักษางานเอาไว่ได้ พวกเขามีปัญหาเรื่องดื่มเหล้า ปัญหาทางจิต เราได้พูดคุยกันแล้วที่สถานสงเคราะห์เมื่อวันก่อน พวกเราบางคนบอกว่าบางทีมันคงมียีนของการเป็นพวกเร่ร่อนอยู่น่ะ”“ยีนของการเป็นพวกเร่ร่อนเหรอคะ”“ใช่จ้ะ คืออย่างนี้นะ บางทีคนบางคนก็ถูกลิขิตมาโดยพันธุกรรมแล้วละว่าจะต้องลงเอยอยู่ริมถนน พวกเขามีแนวโน้มที่จะเป็นพวกติดเหล้าและมีความไม่มั่นคงทางจิต จึงมิความเป็นไปได้โดยธรรมชาติมากกว่าคนอื่นๆ ว่าจะจบลงเป็นพวกเร่ร่อน ดังนั้นทั้งหมดที่เราทำได้คือทำให้ชีวิตของพวกเขาสะดวกสบายขึ้นบางทีคุณน่าจะให้พวกเขากินซุปปรับปรุงพันธุกรรมนะคะ”“ว่าไงนะ'’“ซุปที่จะช่วยรักษาปัญหาพันธุกรรมค่ะ ทีนี้พ'วกเขาก็'จะ'ใต้,กลายมาเป็นนักลงทุนที่รํ่ารวยไงคะ"ผมรู้แล้วละว่าหนังของอเล็กซาจะต้องสนุกกว่าที่คิดแน่ ผู้หญิงคนนั้นกำลังจ้องมองเธอ พยายามคิดอย่างถ้วนถี่ว่าถ้อยคำแดกดันที่กำลังลอยคว้างอยู่ในอากาศระหว่างทั้งคู่นั้นมีมากลักแค่ไหน“เธอกำลังล้อเลียนฉันหรือสาวน้อย” เธอถามขึ้นมาในที,สุด“เพราะถ้าเธอล้อเลียนฉันจริง เธอกำลังทำตัวไร้ความเมตตากรุณาอย่างมากนะ ไม่คริสเตียนเอามากๆ เลย”“เปล่าค่ะ” อเล็กซาพูด ทำท่าทางเหมือนเทพธิดาเต็มตัว “ฉันเพิ่งมาถึงที่นี่ และฉันพยายามที่จะเข้าใจอเมริกาน่ะค่ะ มันเป็นประเทศที่ยอดเยี่ยมมากเลย ว่าไหมคะ”แก้มของหญิงคนนั้นเปล่งประกายสีแดงพอๆ กับหมวกของเธอ“โอว ใช่ มันเป็นประเทศที่ยี่งใหญ่ที่สุดในโลก” เธอยิ้มและเริ่มเขย่ากล่องเงินของเธออีกครั้งระหว่างที,เรา เดินจากมา อ เล็กซาก็ประกาศว่าการสัมภาษณ์นั้นประสบความสำเร็จอย่างที่สุด เธอยังจัดการให้ผู้หญิงคนนั้นเซ็นแบบฟอร์มอนุญาตให้เธอนำคลีปนเปฉายทางทีวีอีกด้วย“แล้วไอ้ที่บอกว่าอเมริกานั้นยอดเยี่ยมมาก นั่นคืออะไร'น่ะ” ผมถามเธอ “คุณกำลังพูดล้อเล่นใช่มั้ย”
อเล็กซาหัวเราะ “ไม่หรอก มันเป็นเทคนิคที่ฉันได้มาจากไมเคิลมัวร์น่ะ คุณรู้จักมั้ย นักทำสารคดีคนนั้น เขาวิจารณ์อเมริกา บอกว่ามันเต็มไปด้วยการฉ้อโกงและอะไรต่างๆ แล้วจากนั้นทุกๆ สองนาทีเขาจะพูดว่า 'มันเป็นประเทศที่ยี่งใหญ่ ใช่มั้ย’ แล้วทุกคนก็จะรู้สึกดีและยอมให้เขาพูดอย่างที่เขาต้องการ ถ้าคนคิดว่าคุณเป็นพวกต่อต้านอเมริกันเขาจะเลิกคุยกับคุณ” “แต่คุณไม่ได้เป็นพวกต่อต้านอเมริกันใช่มั้ย’'“อ่อ ไม่หรอกค่ะ มันเป็นเมืองที่ยอดเยี่ยมทีเดียว'' เธอหัวเราะคิกคักตลอดทางไปสถานีรถใต้ดิน8.เต้าวันต่อมา ระหว่างทางบนแท็กชื่ขณะขับไปได้ประมาณร้อยกว่าช่วงตึกขึ้นไปทางเหนือ ผมสังเกตเห็นว่าคนขับรถชาวนิวยอร์กเป็นคนที่ไม่ควรร่วมใช้พื้นที่บนถนนด้วยเลย เพราะพวกเขาส่วนมากจะอยู่ในรถคันยาวใหญ่กันทั้งนั้น และดูเหมือนจะมืแต่เรื่องการสลับเลนกันเป็นส่วนใหญ่ ประมาณว่าไร้ความสามารถในการอยู่กับความสัมพันธ์แบบผัวเดียวเมียเดียวกับบรรดารถราที่อยู่ข้างหน้า เลนที่อยู่ด้านไกลโน้นของถนนกำลังไปได้ไวกว่าครึ่งไมล์ต่อชั่วโมงใช่มั้ย โอเค ทันทีที่มืที่ว่างสักสองนิ้ว ตูจะข้ามฝังไปและยอมโดนบีบแตรใส่ ผมประเมินว่าพวกเขาอยู่ในเงื่อนไขที่น่าจะชอบรถมินิอยู่นา รถที่คส่องแคส่วและสันน่าจะดีที่สุดสำหร้บการกระโดดออกจากแถวนิ้วของผมกำลังกระตุกเพื่อควบคุมล้อดไวท์ ช่างรถอยู่ที่นั่นอย่างที่น้ดไว้ กำลังขัดเงาให้ประตูสีแดงอย่างเหลือเชื่อของรถมืนีที่กำลังหมอบอยู่กลางห้องทำงานของเขา มันพร้อมแล้วที่จะเด้งออกจากประตูและออกปฏิบัติการ
“สวย'นะ'ว่ามั้ย” ดไวท์เอ่ย“ว้าว ใช่ สวย’, อเล็กซาพูด“พับผ่าสิ” ผมร้อง“มิปัญหาอะไรเหรอ คุณคงไม,ได้ต้องการรถเป็ดประทุนกับอากาศแบบนี้หรอกใช่มั้ย” ดไวท์กำลังชวนให้เราหัวเราะไปกับเขา แต่มันเป็นการหัวเราะแบบประหม่า เขาคงเดาออกว่ามิเรื่องใหญ่เกิดขึ้น“นั่นมันธงอะไรน่ะ” ผมต้องเดินไปจับดูเพื่อให้แน่ใจว่ามันถูกทาสีติดไปแล้วจริงๆ ใช่สินะ เดี๋ยวเขาคงจะลอกมันออก แล้วบอกผมว่านี่มันเป็นเรื่องตลก ใช่มั้ย แต่ไม่เลยครับ มันเป็นการเพนต์ที่สมบูรณ์แบบด้วยแถบสีที'พาดผ่านไปทั่วหลังคารถ ปัญหาเดียวก็คือ มันเป็นแถบสีที่ผิดน่ะสิ ที่เขาเพนต้!ปน่ะมันธงชาติอเมริกา แต่มีธงยูเนียนแจ็ค เล็กจิ๋วอยู่ตรงมุมด้านบนซ้ายของธงแทนที่ดวงดาว“มันเป็นธงยูเนียนเหมือนอย่างที่เขาบอกมานี่” ดไวท์พูด“นั่นเรียกว่าธงยูเนียนเหรอ”"ซ่าย แถมยังเป็นธงแกรนด์ยูเนียน ซะด้วย เป็นอะไรที่ ผสมผสานกันอย่างประณีตลงตัวระหว่างธงอังกฤษกับอเมริกา คุณ'ว่ามั้ย”“แต่ผมไม่ได้อยากจะผสมผสานอะไรแบบนี้เลยนะ ผมต้องเป็นทีมของอังกฤษนะครับ นี่คุณคงจะวาดธงสามสีของฝรั่งเศสไว้ที่มุมอื่นและทำจุดดวงดาวแบบจีนไว้รอบๆ ด้วยเหมือนกันสิท่า”“เอ้ย คุณ photoboxทำเอง ผมแค่ทำอย่างที่เขาบอกให้ทำนะ” ดไวท์หลบเข้าไปในออฟฟิศของเขา ห้องกระจกที่อยู่ท้ายสุดของส่วนทำงาน และกลับมาพร้อมกับกระดาษแผ่นหนึ่ง แผ่นกระดาษที่เขาจดเบอร์โทรศัพท์และรายการชื้อสีต่างๆ ไว้ แต่สิ่งที่พอจะอยู่ในระยะมองเห็นของผมคือ เขาพูดถูก เซรีนาส่งอีเมลให้เขาและขอให้เขาเพนต์ธง ‘ยูเนียนแฟล็ก’ บนหลังคาแทนที่จะเป็น 'ยูเนียนแจ็ค’ และผมเป็นคนที่ต้องทำแบบทดสอบเรื่องความเป็นอังกฤษเนี่ยนะ“สำคัญด้วยเหรอคะ” อเล็กชาถาม “มันก็เป็นสัญลักษณ์ที่ดีนะชายอังกฤษตัวเล็กๆ ในมุมหนึ่งของอเมริกาไงล่ะ”“ซ่าย ถูกต้อง” ดไวท์เห็นพ้องด้วยความกุลีกุจอเกินเหตุของชายผูไม่อยากจะทำงานเพนต้ใหม่อีกรอบ“ขอโทษนะ มีคนที่ผมจะต้องไปตะโกนใส่ลักหน่อย” ผมกำลัง กดหมายเลขด่วนไปหาเชรีนา“สวัสดีค่ะคุณเวสต์ ศูนย์ข้อมูลนักท่องเที่ยวอังกฤษ เชรีนารับสาย มีอะไรให้ฉันช่วยคะ”“โว้ยยยยยยย”“ว่าไงนะคะ”“ผมหมายถึง คุณสั่งเพนต์ลายธงบนหลังคารถมินิผิดผืนได้ยังไง”“ธงผิดผืน”"ใช่ ทำไมคุณไม่ส่งภาพธงที่เราต้องการมาให้”“เขาบอกว่าเขาจะค้นเอาเองในอินเตอร์เน็ต”“เขาไปค้นเอาในอินเตอร์เน็ตแล้ว และเขาพบธงแบบที่คุณสั่งด้วย”l z I“งันเขาก็เจอธงตามแบบนันแล้วสิคะ”“ใช่ แต่มันเป็นเป็นธงผิดผืน”“ว่าไงนะคะ”“คุณบอกให้เขาหา ยูเนียนแฟล็ก ขณะที่ผืนที่เราต้องการน่ะมันเป็น ยูเนียนแจ็ค"“ กล่องไฟถ่ายรูปdiyโอ ไม่นะ”“ผมจะทิ้งเจ้ามินิไวในนิวยอร์กและไปบอสตันด้วยวิธีอื่น โอเคนะ”“โอเคค่ะ” เธอตอบ ฟังดูสับสนกับพัฒนาการใหม่นี้“ฟังนะ เซรีนา ผมรู้ว่าคุณน่าจะติดต่ออยู่กับแจ็ค ไทเลอร์ใช่มั้ย”“ใช่ค่ะ”“และผมพูดถูกมั้ยว่าเขาไม'ได้อยู่ที่นั่นตลอดเวลาที่คุณต้องการเขา หรือจะพูดว่าไม่อยู่เลย ถ้าคุณเข้าใจความหมายของผม”“เอ่อ...บางทีคุณควรจะคุยกับลูชี่ มาร์ชนะ'’“ใครคะ”“ลูซี่ มาร์ช คุณไม่รู้จักเธอเหรอ” “งี่เง่าจริงเล้ย ตึกใหม่ของคุณมันใหญ่ขนาดไหนกันเนี่ย” แต่ผมกำลังจะฝาฝืนกฎข้อแรกของการทำตามใจตัวเอง นั่นคือมัวแต่ยึดติดกับประเด็นบ้าๆ นี่ '‘สรุปแล้วนี่เป็นความเฮงซวยครั้งใหญ่ และผมก็ไม่สามารถจะยอมรับเรื่องเฮงซวยหลายๆ เรื่องได้ ไม่งันผมอาจจะทำอะไรที่มันแมร์ดมากกว่า,ที่คุณคิด"“ทำอะไรที่มัน...อะไรนะคะภาษาฝรั่งเศสไง ไม่ได้เรียนคำสบถฝรั่งเศสที่โรงเรียนหรือไงไฝค่ะ เราไม่เรียนภาษาฝรั่งเศสที่โรงเรียน'’''อะไรนะ ผมนึกว่าทุกโรงเรียนมีสอนนะ คุณไม่เรียนฝรั่งเศสไม่ได้ รู้มั้ย ผมเรียนมาแล้ว และนั่นก็พาผมมาสู่เรื่องแมร์ดอยู่นี่ไง”“เรื่องอะไรนะคะ”“โว้ยยยยยยย”
กล่องไฟถ่ายรูป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น